Jedną z rzeczy, które sprawiają, że wychodzenie z alkoholizmu jest tak trudne, jest to, że specjaliści oferujący leczenie często nie mogą ograniczyć się do leczenia tylko nadużywania alkoholu. Powodem tego jest problem współwystępujących zaburzeń. Bardzo duży odsetek alkoholików cierpi również na jedną lub więcej chorób psychicznych, takich jak depresja, uogólnione zaburzenia lękowe lub zachowania kompulsywne. Ale jeden z tych współistniejących stanów – połączenie nadużywania alkoholu i choroby afektywnej dwubiegunowej – jest bardziej niebezpieczny niż inne, dlatego w tym artykule przedstawimy kilka faktów na ten temat.
Alkoholicy – oni to mają najgorzej z nas wszystkich. Inne choroby można stępić lekami – jak chociażby schizofrenię, w której dobry dobór pigułek pozwala na funkcjonowanie. Depresja? Bardzo podobnie – plus terapia oczywiście! – aby nadać ten kierunek, o którym często piszę. Alkoholizm to zło w czystej postaci. – wyjaśnia w swojej książce „Życie pozapsychotropowe” – Karol Neubauer, który cierpi na ChAD. Chorobę afektywną dwubiegunową.
Co to jest choroba afektywna dwubiegunowa?
Zaburzenie dwubiegunowe – wcześniej nazywane depresją maniakalną – jest stanem psychicznym charakteryzującym się naprzemiennymi okresami depresji i okresami podwyższonego nastroju. To ostatnie jest znaczące, ponieważ jednostka czuje się wyjątkowo energicznie, szczęśliwa lub drażliwa, a te uczucia mogą powodować, że podejmuje ona źle przemyślane decyzje, bez względu na ewentualne konsekwencje. Takie uczucia nazywane są hipomanią.
Okresy depresji mogą wiązać się z płaczem i negatywnym nastawieniem do życia, podczas gdy okresy hipomanii mogą być wręcz przeciwne – podniecone i nadmiernie pozytywne, nawet jeśli nie ma racjonalnego powodu, aby być tak pozytywnym.
Wiele osób cierpiących na tę chorobę psychiczną ucieka się do picia w celu poprawy nastroju. Badanie z 2002 r. przeprowadzone przez National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism wykazało, że 27,6% osób z chorobą afektywną dwubiegunową uzależnia się od alkoholu, a ponad 16% nadużywa alkoholu. Najpoważniejszym aspektem tej kombinacji choroby afektywnej dwubiegunowej i nadużywania alkoholu jest to, że alkoholizm afektywny dwubiegunowyjest potencjalnie śmiertelny.
Gdy pacjent cierpiący na hipomanię szuka schronienia w nadużywaniu alkoholu, staje się bardziej podatny na samobójstwo. Chociaż picie może wydawać się łatwą, natychmiastową ucieczką, przeciwnie, połączenie efektów dwubiegunowych i alkoholowych zwiększa ryzyko wystąpienia epizodu depresyjnego lub hipomaniakalnego. Obie skrajności mogą być niebezpieczne i mogą prowadzić do samobójstwa.
Rodzaje choroby afektywnej dwubiegunowej
- Zaburzenie typu 1. Pacjent dwubiegunowy typu 1 wykazuje mieszankę skrajnych zachowań. Trudną częścią zdiagnozowania tego rodzaju zaburzenia jest ustalenie, czy objawy manii i depresji są pojedynczymi incydentami, czy występują znacznie częstsze. Jeśli epizody stają się wystarczająco poważne i wystarczająco częste, może być konieczna hospitalizacja.
- Zaburzenie typu 2. Zaburzenie typu 2 charakteryzuje się mniejszymi wahaniami nastroju i obecnością łagodnych epizodów hipomanii, które występują naprzemiennie z okresami ciężkiej depresji. Aby zdiagnozować typ 2, stan depresyjny musi trwać co najmniej dwa tygodnie, a stan hipomaniakalny musi trwać nie krócej niż cztery dni. Oprócz tego epizody hipomanii zwykle nie są tak poważne.
Czy picie alkoholu jest bezpieczne dla osoby z chorobą afektywną dwubiegunową?
Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową powinna unikać picia alkoholu. Jak wspomniano wcześniej, dwubiegunowa mania na alkohol może być bardzo niebezpieczna pod względem wystąpienia myśli samobójczych, ale nawet jeśli tak się nie stanie, alkohol ma wyjątkowo szkodliwy wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne, jeśli jest stale nadużywany.
Eksperci z National Institute of Mental Health doszli do wniosku, że osoby z chorobą afektywną dwubiegunową są pięć razy bardziej narażone na nadużywanie alkoholu niż osoby, które tego nie robią.
Czego należy unikać w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej i alkoholizmu?
Po pierwsze, pacjent musi przestać pić alkohol. Oczywiście najlepiej pod okiem specjalisty. Nagłe odejście bez profesjonalnej pomocy zwykle nie jest dobrym pomysłem, ponieważ może wywołać skrajną depresję. Jeśli jednak osoba nadal pije, może to mieć bardzo drastyczny wpływ na jej zdrowie, a w niektórych przypadkach może skończyć się śmiercią. Idealnym podejściem do rzucenia alkoholu jest stopniowe ograniczanie spożycia i ostatecznie całkowite zaprzestanie spożywania alkoholu. Osoba musi jednak znaleźć alternatywne zajęcie, aby utrzymać się w miejscu.
Autoagresja, alkohol, próby samobójcze, lekomania… Musiałam to jakoś uporządkować. Wiedziałam, że nie będę w stanie studiować. Zdecydowałam się w końcu pójść do psychologa. (…) Mam problem z autoagresją, tendencjami samobójczymi i ogólnie autodestrukcją. Jestem po sześciu próbach samobójczych, z czego cztery razy się wieszałam. Te sześć razy to próby, podczas których naprawdę chciałam się zabić – to był ich cel. Oprócz nich niezliczone ilości zachowań samobójczych. Zazwyczaj było to zapijanie tabletek alkoholem. Wtedy celem nie była śmierć. Chciałam się skrzywdzić, zeszmacić. – wyznaje Anka Mrówczyńska, autorka cyklu Młody bóg z pętlą na szyi.
Książki o alkoholizmie – SPRAWDŹ
Również dalsze używanie alkoholu jest złym wyborem, ponieważ zamiast uspokajać manię lub stępić depresję, intensyfikuje wahania nastroju i powoduje więcej szkód niż pożytku. W rzeczywistości alkohol jest środkiem depresyjnym i jest stosowany przez większość ludzi jako środek uspokajający.
Należy unikać presji ze strony przyjaciół i rodziny, którzy nadal piją, przynajmniej na wczesnych etapach zdrowienia, ponieważ jest to jeden z głównych powodów, dla których ludzie nie mogą hamować spożycia alkoholu. Na przykład, gdy mamy do czynienia z dwubiegunowym mężem-alkoholikiem, leczenie jest bardziej skuteczne, jeśli żona ogranicza również spożywanie alkoholu (jeśli również go nadużywa). Lub odwrotnie.
Kofeina jest kolejnym „nie”, którego należy unikać na tej liście. Osoby cierpiące na zaburzenie afektywne dwubiegunowe związane z alkoholem potrzebują odpowiedniego snu. Kofeina ma tendencję do zakłócania snu, a także zmniejsza skuteczność leków.
Jeśli zdiagnozowano u kogoś dwubiegunową chorobę, należy unikać wszelkiego rodzaju tłustych pokarmów, ponieważ mają one tendencję do wydłużania czasu, w którym leki na zaburzenie dwubiegunowe wpływają na organizm. Oczywiście, większość leków i alkoholu nie powinno się spożywać jednocześnie, więc należy unikać tego połączenia. Również osoby, które mają nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi) po jedzeniu niektórych pokarmów, powinny unikać tych pokarmów, ponieważ mogą one wywołać epizod depresyjny lub przypadek choroby afektywnej dwubiegunowej typu 1, manii.
Jakie są szanse na powrót do zdrowia? – Możliwości leczenia
Pierwszym krokiem podczas poszukiwania leczenia kombinacji dwubiegunowej i nadużywania alkoholu jest ustalenie, który stan wystąpił jako pierwszy. Jeśli problem nadużywania alkoholu wystąpił pierwszy, szanse na wyzdrowienie są duże, a proces nie jest taki trudny, szczególnie jeśli dana osoba może przerwać lub zminimalizować spożycie alkoholu. Jeśli jednak jest odwrotnie, proces odzyskiwania może być powolny i zająć trochę czasu. Niestety choroba afektywna dwubiegunowa może pozostawić trwały ślad na osobowości.
Oba schorzenia wymagają szczególnej opieki medycznej, aby zmniejszyć ich złożoność. Niektórzy lekarze leczą oba problemy razem, ale jest to rzadsze. Najskuteczniejszym sposobem leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej jest dwutorowa strategia polegająca na przyjmowaniu leków dwubiegunowych i poradnictwie alkoholowym w formie terapii grupowej i indywidualnej. Tradycyjnym lekiem stosowanym był lit, ale wpływ lamotryginy na padaczkę na alkoholowe zachowanie dwubiegunowe również był pozytywny.
Istnieją różne opcje leczenia zaburzeń związanych z używaniem alkoholu. Najczęściej stosowanymi metodami są 12-etapowe programy i terapia behawioralno-poznawcza zapobiegania nawrotom.
Jak rozpocząć zdrowienie?
Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową w trakcie epizodu depresyjnego mogą mieć trudności z unikaniem picia alkoholu. Tak, teoretycznie osoba może spożywać napoje bezalkoholowe, które nie zaszkodzą jej stanowi, ale często nie zdarza się to bez pomocy medycznej.
Konsultacja lekarska jest niezbędna do wyzdrowienia, ponieważ rzadko jest możliwe, aby każda osoba samodzielnie leczyła ten stan. Wysiłki samopomocy mogą pogorszyć sytuację, ponieważ osoby próbujące tych metod są statystycznie bardziej podatne na próby samobójcze. Ludzie próbujący przestać pić „na własną rękę” również są agresywni i mogą wyrządzić krzywdę swoim bliskim.
Im dłużej ten stan utrzymuje się, tym większe są szanse na rozwinięcie negatywnych cech osobowości nawet po zakończeniu leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej. Niezależnie od tego, jak źle pacjent może się czuć, pamiętaj, że dostępne są skuteczne opcje leczenia. Im wcześniej zaczniesz, tym większe są szanse na wyzdrowienie.
Comment here