Zbiór wierszy Maksymiliana Brona (Odwrotność Raju) przesyconych dogłębną analizą postępowania człowieka, jego roli na ziemi, jego postrzegania świata i rzeczywistości. Czy literatura i poezja mogą pomóc przezwyciężyć depresję?
Maksymilian Bron dzieli się z czytelnikami swoimi spostrzeżeniami o życiu, o ludziach, miłości i pięknie, a czyni to w sposób liryczny, rozsypując słowa po kartach, układając je w zgrabne wersy i tworząc poezję. Nie sposób się od nich oderwać.
Autor porusza ważne tematy, wskazuje naszą ignorancję na otaczający nas świat
Nie widzimy nic prócz czubka własnego nosa, nie zauważamy piękna otaczającego nas świata, a kiedy już coś odkrywamy, chowamy to przed innymi lub próbujemy to sprzedać, bo nic za darmo… Sami nakładamy na siebie kajdany, ograniczamy się, ograniczamy nasz umysł, wszystko musi być policzalne, opłacalne, musi być po coś… Piękno ma dla nas wartość tylko wówczas, gdy coś kosztuje.
Jednak nie zawsze bywamy tak ślepi, czasem dostrzegamy coś więcej
Czasem skupiamy się na przyrodzie i otaczającym nas świecie. To spotkanie wywołuje emocje, przemyślenia, burzę uczuć. W końcu sami kreujemy swoje życie. A może jednak jesteśmy tylko marionetkami w rękach jakiegoś szaleńca, który doskonale bawi się naszym życiem?
Wciąż dążymy do wolności, a jednak chcemy być panami ziemi, przyrody i innych. Wtłaczamy się w coraz to nowsze, bardziej wymyślne kajdany, sądząc, że przecież historia się nie powtórzy, gdy żelastwa na nadgarstkach nie mamy i nie tłoczymy się za ogrodzeniem z drutu kolczastego…
Każdy z wierszy, które zostały zaprezentowane w tym tomiku, jest przesycony przemyśleniami i daje do myślenia. Rozbudza wyobraźnię, zabiera czytelnika do zakamarków własnego umysłu i wywołuje emocje, a także budzi zainteresowanie…
A czy wiesz jaką moc posiada pisanie? Pisanie to forma terapii – wiedziałeś o tym?
Comment here