Zaburzenia emocjonalne – depresja i podobne.

Zaburzenia emocjonalne to obszerne pojęcie zawierające przeróżnego rodzaju zakłócenia postępowania, sposobu myślenia oraz nastroju człowieka.

Choroby, zaburzeniaCiekawostkiDefinicje

Dlaczego ludzie ze schizofrenią słyszą głosy?

5/5 - (2 votes)

Schizofrenia jest przewlekłym, ciężkim i upośledzającym zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się deficytami procesów myślowych, percepcji i wrażliwości emocjonalnej.

Ludzie z zaburzeniami mogą słyszeć głosy, których inni ludzie nie słyszą, lub widzieć rzeczy, których inni nie widzą. Mogą wierzyć, że inni ludzie czytają w ich umysłach, kontrolują swoje myśli lub knują, by im zaszkodzić. Mogą siedzieć godzinami, nie ruszając się ani nie rozmawiając.

Objawy te sprawiają, że utrzymywanie pracy, tworzenie związków i innych codziennych funkcji jest szczególnie trudne dla osób ze schizofrenią.

Schizofrenia zakłóca zdolność osoby do jasnego myślenia, radzenia sobie z emocjami, podejmowania decyzji i nawiązywania kontaktów z innymi. Specyficzne nieprawidłowości, które można zauważyć u osób ze schizofrenią, obejmują:

  • urojenia i halucynacje;
  • zmiany zmysłów;
  • niemożność sortowania i interpretowania nadchodzących odczuć, a tym samym niemożność odpowiedniego reagowania;
  • zmienione poczucie siebie;
  • zmiany emocji, ruchów i zachowania.

Schizofrenia jest neurologicznym zaburzeniem mózgu, które dotyka obecnie 2,2 miliona Amerykanów lub około jednego procentu populacji. Schizofrenia może dotknąć każdego w każdym wieku, ale większość przypadków rozwija się między 16 a 30 rokiem życia.

Książka napisana z perspektywy schizofrenika dla schizofreników! – Sekrety schizofrenii i powrót do zdrowia

Podczas gdy większość ludzi może odnieść się do doświadczenia osoby zmagającej się z ciężką depresją lub ciężkim lękiem, nie jest łatwo zrozumieć doświadczenie kogoś, kto ma schizofrenię.

Psychozy i halucynacje słuchowe

Psychoza , która jest rdzeniem doświadczenia schizofrenii, jest połączeniem myśli, uczuć i percepcji, które są całkowicie dziwne, a jednocześnie tak bardzo realne.

Chory może usłyszeć całą gamę odgłosów i głosów, od powtarzających się, skrzeczących dźwięków do boleśnie głośnych, hałaśliwych motywów muzycznych, głosów ludzi zdających się rozkazywać lub komentować.

Wiele razy głosy mogą zaczynać się stopniowo. Pierwszym doświadczeniem może być wrażenie, że osoba cierpiąca na schizofrenię słyszy swoje imię  lub jakby ludzie rozmawiali o niej. Może to być mgliste i ulotne. Okazuje się, że takie niejasne, niepewne percepcyjne złudzenia lub halucynacje nie są tak rzadkie, jak kiedyś sądzono, a nawet do 10% ogólnej populacji mogło doświadczyć, że słyszy swoje imię, zwłaszcza w półmroku zasypiania lub budząc się.

Istnieje nawet nazwa tego typu halucynacji: hipnopompiczne (w chwili zasypiania) lub hipnagogiczne (w momencie budzenia się) halucynacje.

Dla niektórych osób ze schizofrenią głosy pojawiają się nagle. Profesor antropologii ze Stanford, opisuje doświadczenie młodego człowieka, który zaczął słyszeć odgłosy szczurów drapiących się za uszami. Jego halucynacje słuchowe powstały dość szybko, wkrótce po tym, jak zniszczył wiele gniazd szczurów. Inny młody mężczyzna zaczął nagle słyszeć głos dochodzący spoza jego mieszkania, który brzmiał jak kobieta krzycząca, że ​​została zgwałcona i błagająca o pomoc.

Niezależnie od tego, jak się zaczynają, głosy z czasem stają się silniejsze, co oznacza, że ​​stają się coraz głośniejsze, a także schizofrenicy coraz częściej je słyszą. Niestety, mają również tendencję do zwiększania się złośliwości i mogą stać się tak przekonujący, że głos, który słyszą, sprawia, że stają się podatni na wykonywanie usłyszanych poleceń.



Poznaj aspekty świata schizofrenii – http://www.psychoskok.pl/produkt/schizofreniczny-obraz-swiata/

Rozkazy, które dają głosy różnią się. Jak wyjaśnia Eleanor Longden, psycholog badawczy z diagnozą schizofrenii, głosy mogą nakazać ci wykonywanie całkowicie nonsensownych rzeczy, takich jak wzięcie szklanki wody i polanie sobie lub komuś głowy. Ze względu na powtarzającą się, nigdy nie kończącą się irytującą, słuchający głosów będzie głęboko rozproszony i czasami przytłoczony do momentu, w którym zdecyduje się na wykonanie swoich poleceń. Słyszenie takich rozkazów wydaje się być przerażającym doświadczeniem, zwłaszcza gdy słuchający nie może zrozumieć, dlaczego są one takie głośne i dlaczego słyszy je bez przerwy.

Czy życie schizofrenika jest problematyczne i trudne? Jak funkcjonuje ludzki umysł?
Autor dzieli się z czytelnikami swoimi odkryciami, spostrzeżeniami i doświadczeniami, jako osoby ze schizofrenią. Przybliża świat, w którym żyje na co dzień. Poddaje w wątpliwość, jakoby człowiek miał być jedynym stworzeniem myślącym we wszechświecie. W umyśle schizofrenika ciągle goszczą mali ludzie, których autor nazywa żywą społecznością we własnej głowie. To od ilości tych ludzi zależy względny spokój osoby, która tym umysłem dysponuje. Zatem im więcej, tym lepiej, bo pustka w głowie jest najgorsza…

Autor opisuje stymulanty umysłu oraz wskazuje potencjalne zagrożenia dla mieszkańców naszych głów – odradza papierosy i alkohol, a także kontakty z ludźmi, którzy pragną jedynie naszej krzywdy, nazywając ich demonami. Wskazuje również na rolę wiary i religii w życiu człowieka. Porusza dość ciekawe zagadnienie głośności myśli, częstotliwości, charakterystyki głosu ludzi i trybu stałego głosu własnego przedstawiciela, a także prędkość myślenia, jako elementów komunikacji umysłowej.

Schizofrenia – lekcja życia to niezwykła książka ukazująca sposób myślenia, działania, postrzegania świata przez osoby cierpiące na to schorzenie. Ich codzienną walkę o siebie i własne zdrowie, normalne życie oraz próbę funkcjonowania w społeczeństwie.

Halucynacja słuchowa, jest często jednym z wielu objawów obezwładniających u osób z rozpoznaniem schizofrenii.

Co należy wiedzieć o słuchu?

Naukowcy z Holandii niedawno zbadali, jak omamy słuchowe mogą być wytwarzane przez mózg tych pacjentów. Pierwszą rzeczą, jaką należy wiedzieć o słuchu, jest to, że jest on przetwarzany głównie w płacie skroniowym mózgu. Ta część twojego mózgu odpowiada za uszy. Naukowcy odkryli, że pewne obszary lewego płata skroniowego były bardziej aktywne podczas halucynacji słuchowych, w porównaniu z sytuacją, w której pacjent nie miał halucynacji. Zasadniczo mózgi halucynujących pacjentów działały tak, jakby doświadczyły „prawdziwego” doświadczenia słuchowego. Ich mózgi generowały „głosy lub dźwięki” i jednocześnie „słyszały” dźwięki! Pacjenci wierzyli, że te głosy pochodzą od kogoś innego.

Jak to zrozumieć?

Aby zrozumieć, jak to się dzieje, porównaj wytwarzanie i słuchanie własnego głosu z samoistnym łaskotaniem. W normalnych okolicznościach zawsze idą razem – nie jest to dla ciebie żadna niespodzianka. Twój mózg wie, co ma w danej chwili przeżyć.

W mózgach osób ze schizofrenią proces ten wydaje się działać nieprawidłowo. Naukowcy doszli do wniosku, że sygnały mózgowe pochodzące z regionów mózgu generujących mowę nie zawracają sobie głowy mówieniem regionom słuchowym, że nadchodząca myśl rzeczywiście została wygenerowana. Jeśli słuchowa część mózgu nie spodziewa się usłyszeć własnego głosu, wtedy wszelkie słyszane głosy MUSZĄ należeć do kogoś innego.

Rzeczywistym problemem dla specjalistów psychologii, który został odkryty, był błąd anatomiczny w wiązce włókien, który łączy obszary generujące mowę w płacie czołowym z korą słuchową w płacie skroniowo-ciemieniowym. Zasadniczo, jeśli nie jesteś świadomy, że mówisz, przyjmiesz, że głosy mówią do ciebie. Niestety, a czasami tragicznie, ze względu na paranoję, której doświadczają ci pacjenci, głosy nakazują pacjentom wykonywanie nieprzyjemnych zadań.




Comment here