Praca nad świadomością kwantową ma wiele do powiedzenia na temat formowania naukowej psychologii, która integruje całą psychologię i większość psychoterapii.
Co oznacza myśl w pojęciu świadomości? Czy myśli tworzą rzeczywistość materialną? Czy założenie, że duch czy świadomość pozbawione są energii jest słuszne? Jakie czynniki wpływają na efekt placebo? Czym charakteryzuje się Teoria Heima? Czym jest umysł? Gdzie powstają emocje? Co odróżnia sen od stanu przytomności?
Jesteś częścią całego wszechświata, który… zbudowany jest z energii i… tylko energii, ta energia może istnieć w formie materialnej, ale… również w postaci czystej energii,… stanowiącej informację dla wszystkiego co istnieje… – dr Jerzy Lech Piechnik
To tylko kilka nurtujących PYTAŃ z wielu, na które w tej książce znajdziesz ODPOWIEDŹ!
http://www.psychoskok.pl/produkt/psychoterapia-kwantowa/
Książka ma dwie części, pierwsza poświęcona komunikacji kwantowej i energetycznej strukturze Wszechświata, druga część zawiera przykłady psychoterapii prezentowanych przez różnych autorów i jest swego rodzaju zbiorem technik terapeutycznych.
Czym jest psychologia kwantowa?
Psychologia kwantowa opiera się na zasadach kwantowych. Jego podstawową przesłanką jest to, że wszystkie obiekty naszego doświadczenia – odczuwanie, myślenie i intuicja – są obiektami kwantowymi, które mają istnienie dwóch sfer – możliwości i aktualności. Jako możliwości kwantowe osadzone są w holistycznej nielokalnej świadomości; jako rzeczywistość tworzą cztery niezależne światy: fizyczny (do odczuwania), witalny (do odczuwania), mentalny (do rozumowania), archetypowy lub supramentalny (do intuicji). Te światy nie oddziałują bezpośrednio; w ich interakcjach pośredniczy bezsensowna komunikacja nielokalnej świadomości.
Dlaczego psychologia kwantowa?
Psychologia kwantowa jest niezbędna do rozwiązania wszystkich dychotomii naszych doświadczeń i w ten sposób zintegrowania wszystkich psychologii, które traktują wszystkie rodzaje naszych doświadczeń w sposób fragmentaryczny.
Gdzie stosujemy psychologię kwantową?
Cóż, jest tu polityka i interesy, które chcą powstrzymać nowe. Nowe sprawia, że ludzie bronią się, zwłaszcza gdy mówimy o dużych zmianach, takich jak zmiana paradygmatu. Poszczególni terapeuci dostosują niektóre z praktyk psychologii kwantowej w następnym kroku. Z czasem, jak powiedział filozof Thomas Kuhn, starzy paradygmatorzy nigdy się nie zmieniają, ale umierają. Myślę, że nowe pokolenie psychologów szybko dostrzeże siłę integralnego podejścia kwantowego, jedna ujednolicona nauka w świadomości szybko i od tego czasu nie ma powrotu. Kiedy młodsze pokolenie przejmie środowisko akademickie, akademicy się zmienią.
Być może kilka dekad. Potrzebujemy aktywizmu. Istnieje niebezpieczeństwo w tym, co dzieje się z nauką materialistyczną, zwłaszcza psychologią, która ukradkiem zabija indywidualistyczny ludzki duch, który uczynił Amerykę, ale niewielu ludzi to zauważa. Materialistyczna psychologia jest obiektywna; dla materialistów najlepiej byłoby, gdyby wszyscy byli przeciętnymi Janami lub Krystynami, ponieważ przewidywanie i kontrola byłyby wtedy tak prosta. Dziś dziennikarze i politycy mówią o szalejącym indywidualizmie, ale mają na myśli narcyzm, bardzo przewidywalną egocentryczną formę, w której wszyscy się mieszczą. Alternatywne psychologie, zwłaszcza psychologia głębi, psychologia humanistyczna i psychologia pozytywna promują i podtrzymują jednostkę poprzez nacisk na ich bardzo indywidualne kreatywne dążenie do ponadczasowych archetypów
Jak powiedział James Hillman:
„Zwykły aktywizm spogląda na fakty, aktywizm psychologiczny pyta o esencje”.
Psychologia kwantowa ma jeszcze ogólniejszą sugestię: aktywizm kwantowy. Motto aktywizmu kwantowego polega na tym, by zmienić się w doskonałość w swojej indywidualności (Carl Jung nazwał tę indywiduację), a jednocześnie pomóc społeczeństwu stać się zbiorem heterogenicznych jednostek, a nie jednorodnych maszyn!
Kiedy w pobliżu jest psychologia integralna, co wtedy? Wizja psychologii kwantowej.
W psychologii kwantowej dostrzegamy pełne znaczenie tego, co po raz pierwszy zasugerował humanistyczny psycholog Carl Rogers: aby stać się osobą, musimy być dumnym twórcą nowego pomysłu, który jest moim pomysłem. Dopóki tak się nie stanie, stawcie czoła: po prostu powtarzamy i analizujemy pomysły i opinie innych ludzi. Aby stać się społeczeństwem kwantowym, musimy zmienić istotę społeczeństwa z warunkowania na kreatywność; musimy pomóc innym w społeczeństwie być kreatywnym.
Co, jeśli ktoś ma nerwicę tak poważną, że kreatywność jest niemożliwa, rygor procesu twórczego jest nie do zniesienia. Psychoterapeuta kwantowy (a niekoniecznie mamy na myśli profesjonalistę) musi użyczyć takiej osobie swojej kreatywności. Jeśli nie ty, kto? Pamiętaj, że terapeuci poznawczo-behawioralni zawsze będą starali się dostosować swoich klientów do założonego kompleksu kulturowego.
Jak to zrobić? Fizyka kwantowa dała nam dwie idee, dzięki którym możemy przejść od świadomości „ja” do „my”. Pierwszym pomysłem jest nielokalność. Kiedy mam wpływ na kogoś za pomocą lokalnych środków, lokalnej komunikacji, staram się ujednolicić osobę ze mną – prostą ludzką naturę. Kiedy komunikuję się z kimś z niewerbalną i nielokalną świadomością, upełnomocniam go dzięki twórczej mocy przyczynowości.
Czy zauważyłeś, jak w obecnej kulturze miejscowość przejęła rolę naszego środka komunikacji? Lokalność daje nam poczucie więzi – ta część jest dobra. Problemem jest jednak tendencja do homogenizacji. Dla terapeuty lub pomocnika aktywisty, to, co działa lepiej, to ustanowienie splątanego hierarchicznego połączenia przyczynowego związku z klientem i zbadanie archetypu całości razem. Jeśli to brzmi intrygująco, to nie jest takie trudne, zobaczysz.
Comment here