To naturalne, że po śmierci ukochanego psa, kota lub innego zwierzaka człowiek czuje się zdruzgotany żalem i smutkiem. Te wskazówki mogą ci pomóc.
Dlaczego utrata zwierzaka tak bardzo boli?
Wielu z nas łączy intensywną miłość i więź z naszymi zwierzęcymi towarzyszami. Dla nas zwierzak to nie „tylko pies” czy „tylko kot ”, ale ukochany członek rodziny, wnoszący w nasze życie towarzystwo, zabawę i radość. Zwierzak może ustrukturyzować Twój dzień, sprawić, że będziesz aktywny i towarzyski, pomoże Ci przezwyciężyć życiowe niepowodzenia i wyzwania, a nawet zapewnić poczucie sensu lub celu. Tak więc, kiedy umrze ukochany zwierzak, normalne jest uczucie żalu i straty.
Nikt nie powiedział, kiedy tęsknota przestaje być ostrym bólem, a zamienia się w coś na kształt nostalgicznego oczekiwania. Nie ma na to ani przepisu, ani recepty. Pewnie u każdego jest inaczej. I naprawdę nie ma nic nienormalnego w bólu, który nie chce odpuścić, w tęsknocie, która się raz po raz pojawia, przywoływana śladem czegoś, co było, a czego tak bardzo już nie ma. – o terapeutycznej roli psów – opowiada psycholog ludzki i zwierzęcy Barbara Borzymowska
Ból utraty często może być przytłaczający i wyzwalać różnego rodzaju bolesne i trudne emocje. Chociaż niektórzy ludzie mogą nie rozumieć głębi uczuć, jakie żywiłeś do swojego zwierzaka, nigdy nie powinieneś czuć się winny lub wstydzić się żalu za zwierzęcym przyjacielem.
Chociaż wszyscy inaczej reagujemy na stratę, poziom żalu, którego doświadczasz, często zależy od takich czynników, jak Twój wiek i osobowość, wiek Twojego zwierzaka i okoliczności jego śmierci. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej ważny był dla ciebie twój zwierzak, tym silniejszy będzie emocjonalny ból. Ceniona poetka i psycholożka, ludzka i zwierzęca, Barbara Borzymowska poleca ten tomik poetycki, przede wszystkim właścicielom psów. Zwierzęta kochają bezgranicznie. Ten tomik celowo został napisany w formie prozatorskiej rozmowy dopełnionej poezją.
Tęsknota
Popatrz, trochę sierści pod kapą,
a już przecież minęło pół roku…
Wciąż nie mogę przestać nasłuchiwać
w ciszy domu odgłosu jej kroków.
Wciąż ją widzę u góry schodów,
tam, pamiętasz, zawsze czekała,
żeby gubiąc łapy z pośpiechu,
pędzić na dół, gdzie nas witała.
Czasem dałabym głowę, że czuję,
jak mnie nosem delikatnie dotyka.
Rzucam okiem i, daję słowo,
cień jej szybko na miejsce umyka.
Tyle rzeczy robiliśmy razem,
tyle wspomnień rozszczekanych, kudłatych…
Tak się trudno do końca pożegnać,
gdy się w jeden zmieniły dwa światy.
Rola, jaką zwierzę odgrywało w twoim życiu, również może mieć wpływ. Na przykład, jeśli Twój zwierzak był psem pracującym, zwierzęciem usługowym lub zwierzęciem terapeutycznym, będziesz nie tylko opłakiwać stratę towarzysza, ale także utratę współpracownika, utratę niezależności lub utratę wsparcia emocjonalnego. Jeśli mieszkałeś sam, a zwierzak był Twoim jedynym towarzyszem, pogodzenie się z jego stratą może być jeszcze trudniejsze. A jeśli nie było cię stać na drogie leczenie weterynaryjne, aby przedłużyć życie twojego zwierzaka, możesz nawet mieć głębokie poczucie winy.
Chociaż doświadczanie straty jest nieuniknioną częścią posiadania zwierzaka, istnieją zdrowe sposoby radzenia sobie z bólem, pogodzenia się ze swoim smutkiem, a gdy nadejdzie odpowiedni czas, być może nawet otwórz serce na innego zwierzęcego towarzysza.
Barbara Borzymowska, poświęciła ten tomik właścicielom oraz ludziom, którzy stracili swojego zwierzęcego przyjaciela. Wieloletnie doświadczenia zawodowe pozwoliły autorce przeanalizować proces żałobny oraz silne emocjonalne więzi zawiązujące się pomiędzy ludźmi a zwierzętami.
„To tylko pies, tak mówisz, tylko pies…
A ja ci powiem
Że pies to czasem więcej jest niż człowiek”. – Barbara Borzymowska
Proces żałoby po stracie zwierzaka
Żałoba to bardzo indywidualne doświadczenie. Niektórzy ludzie uważają, że smutek po stracie zwierzaka pojawia się etapami, w których doświadczają różnych uczuć, takich jak zaprzeczenie, złość, poczucie winy, depresja, a ostatecznie akceptacja i rozwiązanie. Inni uważają, że ich smutek jest bardziej cykliczny, napływa falami lub serią wzlotów i upadków. Dołki prawdopodobnie będą na początku głębsze i dłuższe, a następnie stopniowo stają się krótsze i mniej intensywne w miarę upływu czasu. Mimo to, nawet lata po stracie, widok, dźwięk lub specjalna rocznica mogą wywołać wspomnienia, które wywołują silne poczucie żalu.
Puść mnie
Pozwól mi odejść.
Nie każ mi przedzierać się przez ból,
nie splataj mi więzów z cierpienia.
Jesteś przyjazną, ciepłą dłonią,
spokojnym słowem,
zapachem tego, co było.
To za mało.
Nie chcę dla ciebie walczyć
o moje własne życie,
o twój spokojny sen.
To nie ja się boję Tęczowego Mostu.
Trzymasz mnie na łańcuchu
twojego lęku.
Pozwól mi odejść.
Zycie nie jest warte
wszelkiej ceny
Proces żałoby następuje stopniowo
Nie można go zmusić ani pospieszyć – i nie ma „normalnego” harmonogramu żałoby. Niektórzy ludzie zaczynają czuć się lepiej w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Dla innych proces żałoby mierzy się latami. Niezależnie od tego, jakie przeżywasz żałobę, ważne jest, aby zachować cierpliwość wobec siebie i pozwolić, aby proces się naturalnie rozwinął.
Uczucie smutku, szoku lub samotności to normalna reakcja na utratę ukochanego zwierzaka. Okazywanie tych uczuć nie oznacza, że jesteś słaby lub twoje uczucia są w jakiś sposób niesłuszne. To po prostu oznacza, że opłakujesz utratę ukochanego zwierzęcia, więc nie powinieneś się wstydzić.
Próba zignorowania bólu lub powstrzymania go przed pojawieniem się na dłuższą metę tylko go pogorszy. Dla prawdziwego uzdrowienia konieczne jest zmierzenie się ze swoim żalem i aktywne radzenie sobie z nim. Wyrażając swój smutek, prawdopodobnie będziesz potrzebować mniej czasu na wyzdrowienie, niż gdybyś powstrzymał się lub „butelkował” swoje uczucia. Napisz o swoich uczuciach i porozmawiaj o nich z innymi, którzy współczują twojej stracie.
Radzenie sobie z żalem po stracie zwierzaka
Smutek i żal to normalne i naturalne reakcje na śmierć
Podobnie jak żal naszych przyjaciół i bliskich, żal naszych zwierzęcych towarzyszy może być rozwiązany tylko z biegiem czasu, ale istnieją zdrowe sposoby radzenia sobie z bólem. Oto parę sugestii:
- Nie pozwól nikomu mówić ci, jak masz się czuć, ani nie mów sobie, jak się czuć. Twój smutek należy do ciebie i nikt inny nie może ci powiedzieć, kiedy nadszedł czas, aby „przejść dalej” lub „przezwyciężyć to”. Pozwól sobie czuć wszystko, co czujesz, bez wstydu i osądzania. W porządku jest być zły, płakać lub nie płakać. W porządku jest też śmiać się, znajdować chwile radości i odpuszczać, kiedy jesteś gotowy.
- Dotrzyj do innych, którzy stracili zwierzęta. Sprawdź fora internetowe, infolinie dotyczące strat zwierząt i grupy wsparcia dotyczące strat zwierząt — zobacz sekcję Zasoby poniżej, aby uzyskać szczegółowe informacje. Jeśli twoi przyjaciele i członkowie rodziny nie są przychylni utracie zwierzaka, znajdź kogoś, kto to robi. Często inna osoba, która również doświadczyła utraty ukochanego zwierzaka, może lepiej zrozumieć, przez co przechodzisz.
Rytuały mogą pomóc w uzdrowieniu
Pogrzeb może pomóc Tobie i członkom Twojej rodziny otwarcie wyrazić swoje uczucia. Ignoruj ludzi, którzy uważają, że organizowanie pogrzebu zwierzaka jest niewłaściwe i rób to, co jest dla ciebie słuszne.
- Stwórz dziedzictwo. Przygotowanie pomnika, zasadzenie drzewa na pamiątkę swojego zwierzaka, kompilacja albumu ze zdjęciami lub albumu z wycinkami lub w inny sposób dzielenie się wspomnieniami, które cieszyłeś się ze swoim zwierzakiem, może stworzyć spuściznę, aby uczcić życie twojego zwierzęcego towarzysza. Pamiętanie o zabawie i miłości, którą dzieliłeś ze swoim zwierzakiem, może pomóc ci w końcu przejść dalej.
- Dbać o siebie. Stres związany z utratą zwierzaka może szybko wyczerpać twoje rezerwy energii i emocji. Dbanie o swoje potrzeby fizyczne i emocjonalne pomoże Ci przejść przez ten trudny czas. Spędź czas twarzą w twarz z osobami, którym zależy na Tobie, jedz zdrową dietę, dużo śpij i regularnie ćwicz, aby uwolnić endorfiny i poprawić nastrój.
- Jeśli masz inne zwierzęta, postaraj się zachować normalną rutynę. Zwierzęta, które przeżyły, mogą również doświadczyć straty, gdy zwierzę umrze, lub mogą być zmartwione twoim smutkiem. Utrzymanie ich codziennych zajęć, a nawet wydłużenie czasu ćwiczeń i zabawy, nie tylko przyniesie korzyści zwierzętom, które przeżyją, ale może również pomóc poprawić nastrój i poglądy.
Comment here