Zaburzenia emocjonalne – depresja i podobne.

Zaburzenia emocjonalne to obszerne pojęcie zawierające przeróżnego rodzaju zakłócenia postępowania, sposobu myślenia oraz nastroju człowieka.

Choroby, zaburzeniaZdrowie

Zaburzenia objawów somatycznych: objawy i leczenie

Rate this post

Zaburzenia objawów somatycznych ujawniają trudność w oddzieleniu wpływu, jaki ciało i umysł wywierają na zdrowie człowieka. Silne powiązanie między tymi dwoma wymiarami utrudnia diagnozowanie i leczenie tego rodzaju zaburzeń.

Przed kontynuowaniem ważne jest, aby odróżnić je od zaburzeń psychosomatycznych. Chociaż oba typy mają wyzwalacz psychologiczny z objawami fizycznymi, zaburzenia psychosomatyczne obejmują uszkodzenie układu fizjologicznego, podczas gdy zaburzenia objawowe somatyczne nie wykazują fizycznej patologii organicznej. Dlatego są objawami somatycznymi, gdyż występują objawy fizyczne bez obecności dolegliwości organicznych lub fizjologicznych. Dodatkowo, ta symptomatologia obejmuje pewne konflikty psychologiczne.

Suplementy diety - porównaj ceny

Ludzie z tego typu zaburzeniami przejawiają, że ich objawy są w centrum uwagi w ich życiu. Ich dyskomfort może nawet pochłonąć ich w codziennych czynnościach. Jednak w wielu przypadkach ich obawy są nieproporcjonalne w stosunku do faktycznych objawów.

Nadmierne wzrost objawów

Jak stwierdzono wcześniej, pacjenci cierpiący na zaburzenia somatyczne wykazują objawy fizyczne, ale ich pochodzenie jest psychiczne. Towarzyszy im wysoki poziom zmartwień, lęków i trudności w codziennych czynnościach. Następujące kluczowe punkty podsumowują ich obraz kliniczny:

  • Nadmierna obawa o ich objawy i / lub intensywne zaburzenia emocjonalne.
  • Powtarzające się, stałe i obsesyjne myśli o możliwym nasileniu objawów.
  • Ogromny niepokój o ich zdrowie i katastrofalne konsekwencje ich objawów.
  • Nieproporcjonalnie dużo czasu i pieniędzy wydanych na problemy zdrowotne.

Zależność

Ludzie mogą zacząć wykazywać zależność od innych, spowodowaną przewlekłością objawów fizycznych i przekonaniem, że ich smutek doprowadzi do katastrofalnych konsekwencji. Tacy pacjenci wymagają ciągłej opieki. Tak więc z jednej strony wymykają się swoim obowiązkom, a z drugiej wymagają nadmiernej uwagi, pomocy i wsparcia ze strony otaczających ich ludzi.

Ponadto mają tendencję do złościć się, gdy czują, że nie otrzymują czasu lub uwagi, na który zasługują lub gdy ich potrzeby są niedoceniane. Mogą doświadczać silnej zmienności emocjonalnej, co może prowadzić do prób samobójczych w ciężkich przypadkach. Zaburzenia objawów somatycznych mogą być bardzo poważne, jeśli nie zostaną wcześnie wykryte.

Trudne wykrywanie

Jaka jest diagnoza szeregu dolegliwości, które nie wykazują oznak zaburzeń fizycznych? Odpowiedź na to pytanie leży w psychologicznym składniku tych zaburzeń. A zatem, aby je zdiagnozować, „zgodnie z DSM-IV nie powinno być dowodów na istnienie bazy somatycznej wyjaśniającej objawy”.

Dermokosmetyki - zobacz ceny



Niemniej jednak lekarze nie powinni diagnozować tego jako zaburzenia psychicznego, jeśli nie znajdują fizycznej przyczyny objawów.

Niektóre osoby mogą również reagować przesadnie, ponieważ mają niższy próg bólu niż większość ludzi. Ale to nie znaczy, że mają chorobę psychiczną. Aby zdiagnozować ten rodzaj zaburzenia, lekarze muszą najpierw wykluczyć inne zaburzenia fizyczne lub organiczne.

Rodzaje zaburzeń objawowych somatycznych

Aby skategoryzować zaburzenia objawowe somatyczne, musimy zwrócić uwagę na reakcję pacjenta na objawy, których doświadczają. Innymi słowy, zmartwienie, niepokój i stopień ingerencji, to wszystko co ich dotyka w życiu codziennym. Dlatego w zależności od tych reakcji możemy rozróżnić następujące specyficzne zaburzenia ( DSM-IV i ICD-10):

  • Somatyzacja: zwykle wykrywana po wielu latach. Objawy mogą objawiać się w dowolnej części ciała, ale najczęstsze to problemy żołądkowo-jelitowe (ból, wymioty, nudności itp.) I problemy skórne (oparzenia, uczucie mrowienia, zaczerwienienie). W niektórych przypadkach możemy również zobaczyć oznaki depresji i lęku.
  • Niezróżnicowany: charakteryzuje się wieloma dolegliwościami fizycznymi, które są zmienne i trwałe, ale nie mają wyjaśnienia. Oznacza to, że ich objawy nie wystarczą do ustalenia diagnozy somatyzacji.
  • Hipochondria: prawdopodobnie jeden z bardziej znanych rodzajów objawów objawowych somatycznych. Jego głównymi objawami są zmartwienie i lęk przed rozwojem lub zachorowaniem na jedną lub wiele poważnych chorób postępujących. Pacjent często klasyfikuje normalne lub częste doznania jako zjawiska wyjątkowe.
  • Konwersja: jej objawy objawiają się w narządach związanych z autonomicznym układem nerwowym (układ sercowo-naczyniowy, żołądkowo-jelitowy lub oddechowy). Również w kombinacji obiektywnych oznak nadpobudliwości (pocenia się, zaczerwienienia i drżenia) oraz innych subiektywnych i niespecyficznych objawów.
  • Ból: charakteryzuje się intensywnym bólem, który objawia się głównie w sytuacjach konfliktowych lub problemowych.
  • Inne: zmiany wrażliwości na zaburzenia somatyczne i związane z problemami lub stresującymi zdarzeniami. Na przykład epizody histerii lub zgrzytanie zębami.

Terapia poznawczo-behawioralna

Chociaż istnieją badania dotyczące farmaceutycznego leczenia bólu, nie ma wystarczających dowodów naukowych, aby sformułować realne zalecenia terapeutyczne. Jednak pacjenci powinni szukać psychoterapii, a zwłaszcza terapii poznawczo-behawioralnej . Może to pomóc zmniejszyć ich lęk i niepokój związany z objawami.

Kolejnym skutecznym sposobem leczenia może być integralne skoncentrowanie się na poznawczej terapii behawioralnej i terapii interpersonalnej . Ta kombinacja uwzględnia dwie główne cechy pacjentów z tendencjami somatycznymi: przesadną percepcję i ocenę ich zdrowia oraz nieodpowiedni sposób komunikowania swoich dolegliwości innym osobom.

Ten typ warunków ma wysoką częstość występowania w naszym społeczeństwie. Nie możemy jednak mieć obsesji ani zmartwień. W niektórych przypadkach objawy fizyczne są produktem stanu psychicznego. Tak więc, jak ustaliliśmy na początku tego artykułu, jest to wynik relacji między umysłem a ciałem. Wynika z tego jasne pytanie: gdzie przebiega linia dzieląca objawy fizyczne i psychiczne?




Comment here