Zaburzenie osobowości typu borderline (BPD) to diagnoza, która w przeszłości była trudna do zrozumienia, a jeszcze trudniejsza do skutecznego leczenia. Objawy z tym związane to bolesna mieszanka emocjonalnego zamętu, niestabilnych relacji i zachowań autodestrukcyjnych, w tym prób samobójczych.
Jednak nowe spojrzenie na to zaburzenie, prowadzące do nowych, bardziej skutecznych terapii, sprawiło, że rokowania dla osoby z BPD są znacznie bardziej obiecujące. Przy odpowiednim wsparciu większość osób z BPD może z powodzeniem nauczyć się regulować swoje przytłaczające emocje, powstrzymywać zachowania autodestrukcyjne i poprawiać swoje życie.
Kolejną ważną zmianą jest to, że BPD jest obecnie diagnozowana i leczona u nastolatków. Do niedawna specjaliści od zdrowia psychicznego niechętnie stawiali diagnozę osobom poniżej 18 roku życia, mimo że objawy nasilają się w okresie dojrzewania, a nawet wcześniej. Teraz eksperci podkreślają, że jak najwcześniejsze leczenie BPD prowadzi do lepszych długoterminowych wyników, a także zmniejsza ryzyko niebezpiecznych lub samobójczych zachowań.
Co to jest BPD?
Eksperci nazywają BPD zaburzeniem biospołecznym, co oznacza, że zaczyna się ono od skłonności biologicznej (lub temperamentalnej), która jest zaostrzana przez środowisko społeczne. Ludzie, u których rozwija się BPD, są z natury bardzo wrażliwi emocjonalnie i reaktywni, odczuwają rzeczy szybciej i intensywniej niż większość ludzi. A gdy wyzwolona zostanie silna emocja, powrót do emocjonalnej linii bazowej zajmuje im więcej czasu.
Nienawidzę cię! Nie odchodź! Jak zrozumieć osobowość borderline?
BPD rozwija się, gdy jedna z tych wrażliwych emocjonalnie osób zostaje skonfrontowana ze środowiskiem, które nie potwierdza jej uczuć — to znaczy uznaje je, sprawia, że czuje się rozumiana i pomaga jej sobie z nimi radzić. W wielu przypadkach dzieci, u których rozwinęła się BPD, były maltretowane lub zaniedbywane. Ale zaburzenie może również wystąpić u dzieci, których kochający, mający dobre intencje rodzice minimalizują lub pomijają ich reakcje emocjonalne, ponieważ wydają się przesadzone lub nieodpowiednie.
Autobiograficzne książki o borderline
https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/autobiograficzne-ksiazki-o-borderline/
Odrzucenie czegoś, co wydaje się przesadną reakcją, jest dość typową reakcją rodziców. Ale w przypadku bardzo reaktywnych dzieci chroniczne poczucie braku zrozumienia lub wsparcia prowadzi do bolesnej samotności i odłączenia. Przyjaciele i członkowie rodziny nie rozumieją, dlaczego ludzie z BPD mają ogromne reakcje na małe rzeczy.
Rozregulowanie emocjonalne
Kiedy silne uczucia dziecka nie są potwierdzane przez dorosłych w jego życiu, trudno jest jej nauczyć się radzić sobie z nimi w zdrowy sposób. Dorośli pomagają nam nazwać i zidentyfikować to, co czujemy; uspokajając nas, uczą nas, jak się uspokajać i wyciszać.
„Weźmy osobę o niezwykle silnych, intensywnych emocjach, której ciągle mówi się, że przesadza, nie powinna odczuwać tego, co czuje” – wyjaśnia dr Jill Emanuele , psycholog kliniczny i dyrektor Centrum Zaburzeń Nastroju w Instytucie Umysłu Dziecka . „W rezultacie nie uczy się, jak regulować i modulować swoje emocje. “
Osoby z BPD są często przytłoczone intensywnym gniewem i uczuciem porzucenia, pustki, wstydu i nienawiści do siebie.
Borderline, czyli osobowość z pogranicza
Te uczucia mają tendencję do destabilizacji relacji u osób z BPD, które są nadwrażliwe na sygnały społeczne od innych i częściej niż inni interpretują rzeczy negatywnie. Drobne lekceważenia — lub rzeczy błędnie interpretowane jako lekceważenia — są traktowane jako dowód porzucenia, a reakcja może być szybka i intensywna, powodując rozdźwięki z przyjaciółmi, rodzicami, partnerami. W mgnieniu oka przechodzą od „kocham cię” do „nienawidzę cię. Albo tak gorączkowo proszą o zapewnienie, że są kochani – nieustanne pisanie SMS-ów, dzwonienie, błaganie, lgnięcie – że tym zachowaniem odpychają partnerów.
Zauważono, że kłótnie z przyjaciółmi lub zerwania z partnerami są często przyczyną samookaleczeń lub prób samobójczych.
Dlaczego BPD prowadzi do zachowań autodestrukcyjnych?
Bez umiejętności radzenia sobie z bolesnymi uczuciami w bardziej efektywny sposób, osoby z BPD często znajdują niezdrowe alternatywy, w tym nadużywanie substancji, ryzykowny seks, lekkomyślne poszukiwanie mocnych wrażeń.
Samookaleczenie jest bardzo często jednym z tych zachowań: nastolatki używają takich rzeczy, jak cięcie, drapanie i otwieranie ran, aby złagodzić emocje, które uważają za nie do zniesienia. „W rzeczywistości może działać jako strategia regulacji emocjonalnej” — zauważa dr Miller, współzałożyciel i dyrektor kliniczny Cognitive Behavioural Consultants w Westchester i Nowym Jorku.
„Problem polega na tym, że jeśli to działa, jest bardziej prawdopodobne, że użyją go ponownie, aby poradzić sobie z negatywnymi emocjami. Aby ograniczyć samookaleczanie, musimy przyznać, co to dla nich robi, i spróbować zaproponować im bezpieczniejsze strategie zastępowania”.
Jednym z niebezpiecznych nieporozumień dotyczących osobowości z pogranicza jest to, że dramat emocjonalny i zachowania autodestrukcyjne, w tym próby samobójcze, są manipulacyjnymi prośbami o uwagę.
Diagnozowanie nastolatków
W przeszłości specjaliści od zdrowia psychicznego niechętnie diagnozowali osoby poniżej 18 roku życia z BPD, mimo że objawy zwykle rozwijają się w wieku nastoletnim. Po części było tak dlatego, że intensywność emocjonalna i impulsywne podejmowanie ryzyka są do pewnego stopnia charakterystyczne dla samego okresu dojrzewania. Uważano, że typowe zachowanie nastolatków można pomylić z BPD.
Jak żyć z osobą z borderline?
Ale nawet jeśli zachowanie wygląda podobnie, przyczyny tego są różne u typowych nastolatków i osób z BPD, zauważa dr Aguirre. Typowe nastolatki eksperymentują z alkoholem i seksem z ciekawości i impulsywności, podczas gdy osoby z BPD używają ich, aby uciec od dotkliwie bolesnych uczuć. Mogą na przykład szukać spotkań seksualnych, ponieważ czują się opuszczone i pragną bliskości, a nie samego seksu. Mogą podejmować niebezpieczne ryzyko, ponieważ „w tym momencie desperacji potrzeba zmiany tego, co czują, sprawia, że zachowania wydają się słuszne”.
Innym powodem, dla którego nie diagnozowano BPD u nastolatków, było unikanie etykietowania ich ciężką chorobą, która nie reagowała dobrze na leczenie. Ale wraz ze zmianą obrazu leczenia, zmieniła się niechęć do diagnozy w okresie dojrzewania.
Dlaczego wczesna diagnoza jest kluczowa
Jeśli BPD jest rozumiane jako brak umiejętności regulacji emocji, kluczowe jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia kogoś, u kogo wystąpią objawy, jak mówi dr Aguirre, „zanim rozpoczną się wzorce nieprzystosowawczych zachowań”.
Jest to szczególnie ważne, ponieważ młodzi ludzie rozwijają swoją tożsamość i poczucie siebie, co jest niezwykle trudne dla młodych ludzi z objawami BPD. „Kiedy twoje środowisko nie odzwierciedla twoich doświadczeń”, mówi dr Aguirre, „trudno jest wiedzieć, kim jesteś, jakie są twoje wartości”.
Innym powodem, dla którego eksperci domagają się wcześniejszej diagnozy BPD, jest zmniejszenie niedokładnej diagnozy częstszych zaburzeń, takich jak ADHD, depresja i choroba afektywna dwubiegunowa. Czasami są to zaburzenia współwystępujące, ale często są to błędne diagnozy. W rezultacie nastolatki otrzymują leki, które nie są skuteczne, w tym stabilizatory nastroju i leki przeciwpsychotyczne.
Leczenie BPD
Istnieje wiele specjalistycznych terapii psychoterapeutycznych, które zostały opracowane w celu leczenia BPD, ale złoty standard leczenia – ten, który ma najwięcej dowodów na jego skuteczność – nazywa się dialektyczną terapią behawioralną lub DBT. Powodem, dla którego nazywa się to „dialektycznym”, jest to, że obejmuje dwie rzeczy, które mogą wydawać się sprzeczne, ale obie są ważne: potrzeba akceptacji i potrzeba zmiany.
Po pierwsze, uczucia pacjenta muszą zostać potwierdzone lub zaakceptowane bez osądu, aby mogła nauczyć się bardziej efektywnych sposobów radzenia sobie z nimi i reagowania na nie.
Walidacja, która jest pierwszym krokiem w DBT, oznacza uznanie i akceptację uczuć innej osoby jako prawdziwych. Nie oznacza zgadzania się z myślami lub uczuciami. Kiedy ludzie czują się akceptowani i zrozumiani, działa to uspokajająco i pozwala im nauczyć się umiejętności regulowania emocji i rozwijać bezpieczniejszą, skuteczniejszą alternatywę dla zachowań autodestrukcyjnych, z których korzystali.
„Jest to zasadniczo podejście oparte na umiejętnościach, które mówi, że gdyby nasi pacjenci mogli radzić sobie lepiej, zrobiliby to, ale brakuje im umiejętności” – wyjaśnia dr Miller, który jest autorem Dialektycznej terapii behawioralnej z samobójcami. „Tak łatwo jest nam powiedzieć ludziom, aby zaprzestali problematycznych zachowań, ale lepiej nauczyć ich nowych umiejętności”.
Umiejętności DBT są bardzo skuteczne w nakłanianiu pacjentów do powstrzymania samookaleczeń i samobójstw. Trudniej jest zmienić nienawiść do samego siebie, które mogą się łączyć z tożsamością osoby z pogranicza.
Comment here