\n
Pami\u0119\u0107 mo\u017cna uzna\u0107 za fragmentaryczny proces etapowy, w kt\u00f3rym kodowanie<\/u> jest pierwszym etapem procesu, a pobieranie<\/u> ostatnim.
\n<\/span><\/p>\n\n
\n
Zgodna <\/strong><\/span>pami\u0119\u0107 <\/strong><\/span> nastrojowa (Mood Congruent Memory MCM)<\/strong> to koncepcja zaproponowana przez Gordona Bowera, kluczowa posta\u0107 badawcza w latach 70-tych. M\u00f3wi si\u0119, \u017ce MCM wyst\u0119puje, gdy bodziec zakodowany przez osob\u0119 pasuje do stanu nastroju osoby wykonuj\u0105cej kodowanie.<\/span> Na przyk\u0142ad osoba czytaj\u0105ca tragiczn\u0105 histori\u0119 mi\u0142osn\u0105 w stanie depresji.<\/span><\/p>\nW pami\u0119ci zale\u017cnej od nastroju (Mood Dependent Memory MDM) <\/strong>uwa\u017ca si\u0119, \u017ce pami\u0119\u0107 dla konkretnego bod\u017aca jest znacznie lepsza, je\u015bli istnieje pr\u00f3ba przywo\u0142ania bod\u017aca mi\u0119dzy stanem nastroju w momencie do\u015bwiadczania bod\u017aca a stanem nastroju.<\/span> Na przyk\u0142ad, je\u015bli pr\u00f3bujesz sobie przypomnie\u0107, co zosta\u0142o powiedziane w gor\u0105cym sporze (kiedy jednostka jest znowu w\u015bciek\u0142a, zapami\u0119taj\u0105 szczeg\u00f3\u0142y znacznie lepiej).<\/span><\/p>\n<\/div>\n<\/div>\n\n
\n
Wa\u017cne jest podkre\u015blenie r\u00f3\u017cnicy mi\u0119dzy MCM a MDM:<\/u><\/span><\/p>\n\n- Mood Congruent Memory (MCM)<\/strong> – mo\u017ce wyst\u0105pi\u0107 tylko wtedy, gdy zachodzi dopasowanie mi\u0119dzy zapami\u0119tanym bod\u017acem emocjonalnym a stanem nastroju jednostki w momencie zapami\u0119tywania.<\/span> Istnieje zgodno\u015b\u0107 mi\u0119dzy stanem nastroju przy kodowaniu a kodowanym bod\u017acem.<\/span><\/li>\n
- Mood Dependent Memory (MDM)<\/strong> – skupia si\u0119 wy\u0142\u0105cznie na wp\u0142ywie nastroju na pami\u0119\u0107. <\/span>Istnieje zgodno\u015b\u0107 pomi\u0119dzy stanem nastroju przy kodowaniu a stanem nastroju podczas pobierania.<\/span><\/li>\n<\/ul>\n<\/div>\n<\/div>\n
\n
Psychologia pami\u0119ci<\/span><\/h3>\n\n
MCM jest dobrze znanym i akceptowanym zjawiskiem w badaniu pami\u0119ci.<\/span> Z drugiej strony MDM jest prawdopodobnie bardziej intryguj\u0105cym zjawiskiem, poniewa\u017c wydaje si\u0119 mniej solidne i trudniejsze do wyprodukowania i zmierzenia.<\/span><\/p>\n Gordon Bower (1981) przeprowadzi\u0142 szereg eksperyment\u00f3w, aby spr\u00f3bowa\u0107 odtworzy\u0107 MDM w warunkach laboratoryjnych.<\/span> Wykorzystywa\u0142 emocje szcz\u0119\u015bcia i smutku, ze wzgl\u0119du na ich wyra\u017an\u0105 odr\u0119bno\u015b\u0107 i sugesti\u0119 hipnotyczn\u0105 jako metod\u0119 indukcji nastroju u uczestnik\u00f3w.<\/span><\/p>\n We wczesnych badaniach uczestnicy byli proszeni o przeczytanie listy s\u0142\u00f3w w stanach wywo\u0142anych nastrojem. <\/span>Wyniki pokaza\u0142y, \u017ce MDM nie by\u0142 obecny.<\/span> Stwierdzono, \u017ce wynika to tylko z jednej listy s\u0142\u00f3w.<\/span> Bower twierdzi\u0142, \u017ce tylko jedna lista s\u0142\u00f3w by\u0142a tak charakterystyczna, \u017ce \u200b\u200buczestnicy byli w stanie odzyska\u0107 j\u0105 z pami\u0119ci, mimo \u017ce byli w zmienionym stanie nastroju. Co wi\u0119cej, twierdzi\u0142, \u017ce wsp\u00f3lny bodziec, kt\u00f3ry mo\u017cna \u0142atwo pomyli\u0107 z innym lub gdzie szczeg\u00f3\u0142y mog\u0105 zosta\u0107 utracone z czasem, takie jak prosta lista s\u0142\u00f3w, to wym\u00f3g wyst\u0105pienia MDM.<\/span><\/p>\n<\/div>\n<\/div>\n\n
\n
\n\n\n\n Nastr\u00f3j na uczenie si\u0119<\/span><\/div>\n<\/th>\n\n Nastr\u00f3j przy odzyskiwaniu<\/span><\/div>\n<\/th>\n\n Przewidywane wycofanie MDM<\/span><\/div>\n<\/th>\n<\/tr>\n<\/thead>\n\n\n\n Szcz\u0119\u015bliwy<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Szcz\u0119\u015bliwy<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Dobry<\/span><\/div>\n<\/td>\n<\/tr>\n\n\n Szcz\u0119\u015bliwy<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Smutny<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Ubogi<\/span><\/div>\n<\/td>\n<\/tr>\n\n\n Smutny<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Szcz\u0119\u015bliwy<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Ubogi<\/span><\/div>\n<\/td>\n<\/tr>\n\n\n Smutny<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Smutny<\/span><\/div>\n<\/td>\n\n Dobry<\/span><\/div>\n<\/td>\n<\/tr>\n<\/tbody>\n<\/table>\n<\/div>\n<\/div>\n<\/div>\n \n \n W dalszych eksperymentach Bower u\u017cy\u0142 dw\u00f3ch list s\u0142\u00f3w, aby przetestowa\u0107 t\u0119 teori\u0119 w tych samych warunkach i rzeczywi\u015bcie wywo\u0142a\u0142 efekty MDM. To powt\u00f3rzy\u0142o wyniki z wolontariuszami studenckimi w Teasdale i Fogarty<\/em> (1979) i wcze\u015bniejszych badaniach klinicznych z udzia\u0142em pacjent\u00f3w z depresj\u0105 (patrz Lloyd and Lishman, 1975 i Weingartner and Murphy, 1973)<\/em> .<\/span><\/p>\n Ich zgoda na obecno\u015b\u0107 MDM potwierdza jej istnienie, a badania Bowera wzmacniaj\u0105 te dowody, sugeruj\u0105c, \u017ce emocje nie maj\u0105 silnego wp\u0142ywu na pami\u0119\u0107 charakterystycznych bod\u017ac\u00f3w.<\/span> Dlatego efekt mo\u017cna zobaczy\u0107 tylko pod pewnymi warunkami. \n<\/span><\/p>\n | | | | | | | | | | | | | | |