Autorka skrupulatnie przedstawia burzliwe i intensywne relacje z osobami pojawiaj\u0105cymi si\u0119 w \u017cyciu Doroty na przestrzeli lat m. in. sk\u0142onno\u015b\u0107 do anga\u017cowania si\u0119 w zwi\u0105zki z m\u0119\u017cczyznami, kt\u00f3rzy s\u0105 dla niej niedost\u0119pni. G\u0142\u00f3wna bohaterka samodzielnie podejmuje wiele bezskutecznych pr\u00f3b uwolnienia si\u0119 od choroby, dopiero za po\u015brednictwem najbli\u017cszej rodziny, pocz\u0105tkowo bagatelizuj\u0105cej problem, trafia do fachowych specjalist\u00f3w. Wyniszczony organizm znajduje si\u0119 w\u00f3wczas na granicy \u017cycia i \u015bmierci, tylko czy Dorota znajdzie w sobie tyle odwagi i determinacji, by wybaczy\u0107 rodzicom zaniedbania z dzieci\u0144stwa, zmieni\u0107 si\u0119, ostatecznie odci\u0105\u0107 si\u0119 od przesz\u0142o\u015bci i wygra\u0107 walk\u0119 z chorob\u0105?<\/p>\n

Oto fragment z ksi\u0105\u017cki Trzeba d\u0142ugo i\u015b\u0107 aby doj\u015b\u0107 do siebie,w kt\u00f3rym mowa jest o t\u0142umieniu w sobie emocji, zajadaniu uczu\u0107 i wielkiej pustce jak\u0105 odczuwa osoba z problemem, jakim s\u0105 zaburzenia od\u017cywiania:<\/p>\n

<\/p>\n