Skutki traumy z dzieciństwa

Chociaż dorośli często mówią takie rzeczy: „Był taki młody, kiedy to się stało. Nie będzie nawet pamiętał tego jako dorosły ”, trauma z dzieciństwa może mieć wpływ na całe życie. Nie znaczy to, że twoje dziecko będzie emocjonalnie okaleczone na całe życie, jeśli przeżyje przerażające doświadczenie. Dzięki odpowiednim interwencjom dorośli mogą skuteczniej pomagać dzieciom w wychodzeniu z traumatycznych doświadczeń.

Trudne dzieciństwo – http://www.psychoskok.pl/tag-produktu/trudne-dziecinstwo/

Ale ważne jest, aby rozpoznać, kiedy twoje dziecko może potrzebować profesjonalnej pomocy w radzeniu sobie z traumą. Wczesna interwencja może uniemożliwić dziecku doświadczanie ciągłych skutków traumy jako dorosły. 

Czym jest trauma?

Istnieje wiele różnych doświadczeń, które mogą stanowić traumę. Na przykład wykorzystywanie fizyczne lub seksualne może być dla dzieci wyraźnie traumatyczne. Jednorazowe wydarzenia, takie jak wypadek samochodowy lub szczególnie dotkliwa klęska żywiołowa (jak na przykład burza), mogą mieć również psychologiczne skutki dla dzieci. Stały stres, taki jak życie w niebezpiecznym sąsiedztwie lub bycie ofiarą nękania, może być traumatyczny, nawet jeśli jest to dla dorosłego uczucie codziennego życia. W rzeczywistości niemal każde wydarzenie można uznać za traumatyczne dla dziecka, jeśli:

• Stało się to niespodziewanie
• Stało się to wielokrotnie
• Ktoś celowo był okrutny
• Dziecko było na to nieprzygotowane

Uraz dziecięcy również nie musi mieć miejsca bezpośrednio u dziecka; na przykład obserwowanie cierpienia bliskiej osoby może być bardzo traumatyczne. Narażenie na brutalne media może również spowodować traumę u dzieci. Jednak fakt, że doświadczenie jest denerwujące, nie czyni go traumatycznym. Rozwód rodzicielski, na przykład, prawdopodobnie wpłynie na dziecko, ale niekoniecznie jest traumatyzujący.

Wiele dzieci jest narażonych na traumatyczne wydarzenia w takim czy innym momencie. Podczas gdy większość z nich doświadcza cierpienia po traumatycznym wydarzeniu, zdecydowana większość z nich wraca do normalnego stanu funkcjonowania w stosunkowo krótkim czasie. Jednak u niektórych dzieci – od 3 -15 % dziewcząt i od 1 – 6 % chłopców – rozwija się zespół stresu pourazowego (PTSD).

Dzieci z PTSD mogą ponownie przeżywać traumę w swoich umysłach. Mogą także unikać wszystkiego, co przypomina im o traumie, lub mogą odtworzyć swoją traumę wielokrotnie w swoim życiu.

Czasami dzieci wierzą, że przegapiły znaki ostrzegawcze przewidujące traumatyczne wydarzenie. Aby zapobiec przyszłym urazom, stają się nadmiernie czujni w poszukiwaniu symptomów, że coś złego się powtórzy.

Dzieci z PTSD mogą również mieć problemy z:

• Strach
• Depresja
• Niepokój
• Gniew i agresja
• Zachowanie autodestrukcyjne
• Uczucia izolacji
• Słaba samoocena
• Trudności z zaufaniem innym

Nawet dzieci, które nie rozwijają symptomów PTSD, mogą nadal doświadczać problemów emocjonalnych i behawioralnych po traumatycznym doświadczeniu. Oto kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę w ciągu tygodni i miesięcy po zdenerwowaniu:

• Zwiększone myśli o śmierci lub bezpieczeństwie
• Problemy ze snem
• Zmiany apetytu
• Problemy z gniewem
• Problemy z uwagą
• Odmowa uczęszczania do szkoły
• Somatyczne dolegliwości takie jak bóle głowy i bóle brzucha
• Utrata zainteresowania
  
• Drażliwość
• Smutek
• Rozwój nowych obaw

Wydarzenia traumatyczne mogą wpływać na rozwój mózgu dziecka. A to może mieć konsekwencje na całe życie. Badania pokazują, że im bardziej niekorzystne są doświadczenia dzieci, tym większe ryzyko problemów zdrowotnych w późniejszym życiu. Trauma dzieciństwa może zwiększać ryzyko jednostki:

• Astma
• Depresja
• Choroba wieńcowa serca
• Cukrzyca

Stosunek dziecka do opiekuna – czy to jego rodziców, dziadków – jest niezbędny dla jego zdrowia emocjonalnego i fizycznego. Ten związek i przywiązanie pomagają maluszkowi uczyć się ufać innym, zarządzać emocjami i współdziałać z otoczeniem.

Kiedy dziecko doświadcza traumy, która uczy go, że nie może ufać temu opiekunowi, może jednak uwierzyć, że świat wokół niego jest przerażającym miejscem, a wszyscy dorośli są niebezpieczni – co sprawia, że ​​tworzenie relacji w całym świecie jest niezwykle trudne, w tym z rówieśnikami w ich wieku i dorosłymi.

Wsparcie rodziny może być kluczem do zmniejszenia wpływu traumy na dziecko. Oto kilka sposobów na wsparcie dziecka po zdenerwowaniu:

• Zachęcaj dziecko do mówienia o swoich uczuciach i potwierdzania swoich emocji.
• Odpowiedz uczciwie na pytania.
• Zapewnij dziecko, że zrobisz wszystko, co w twojej mocy, aby zapewnić mu bezpieczeństwo.
• Trzymaj się swojej codziennej rutyny w jak największym stopniu.

Jeśli Twoje dziecko zostało narażone na traumatyczne okoliczności i zauważyłeś zmiany w jego nastroju lub zachowaniu, porozmawiaj z pediatrą. Lekarz może ocenić stan zdrowia twojego dziecka i, jeśli to konieczne, skierować go na leczenie zdrowia psychicznego.

W zależności od wieku i potrzeb dziecka, może zostać skierowane do takich zajęć terapeutycznych, jak terapia poznawczo-behawioralna, terapia zabawowa lub terapia rodzinna. Leki mogą być również opcją leczenia objawów dziecka.

PAMIĘTAJ:

Nigdy nie jest za późno na pomoc. Niezależnie od tego, czy adoptowałeś nastolatka, który był maltretowany, czy nigdy nie otrzymałeś pomocy w związku z traumatycznymi doświadczeniami, które przeżyłeś wiele lat temu, leczenie może być nadal skuteczne.