Zaburzenia emocjonalne – depresja i podobne.

Zaburzenia emocjonalne to obszerne pojęcie zawierające przeróżnego rodzaju zakłócenia postępowania, sposobu myślenia oraz nastroju człowieka.

Choroby, zaburzeniaEmocjePoradyRelacje

Depresja u osób starszych

Rate this post

Czy straciłeś zainteresowanie działaniami, które kiedyś lubiłeś? Czy zmagasz się z poczuciem bezradności i beznadziei? Czy coraz trudniej jest ci przetrwać dzień?

Depresja może się zdarzyć każdemu z nas w miarę starzenia się, bez względu na nasze pochodzenie i osiągnięcia. Ale depresja nie jest nieuniknioną częścią starzenia się. Dzięki odpowiednim strategiom wsparcia, leczenia i samopomocy możesz poprawić swój nastrój, lepiej radzić sobie ze zmianami życiowymi i sprawić, by życie było przyjemne.

Życie osób starszych wcale nie musi być smutne – http://www.psychoskok.pl/produkt/bankiet-wysuszonych-kasztanow/

Czy jesteś starszą osobą z depresją?

Depresja jest częstym problemem osób starszych. Objawy depresji u osób starszych mogą wpływać na każdy aspekt życia, wpływając na energię, apetyt, sen i zainteresowanie pracą, hobby i relacje z innymi.

Niestety, zbyt wiele osób starszych w depresji nie rozpoznaje jej objawów lub nie podejmuje kroków w celu uzyskania potrzebnej pomocy. Istnieje wiele powodów, dla których depresja u osób starszych jest tak często pomijana:

  • Możesz być odizolowany – co samo w sobie może prowadzić do depresji.
  • Możesz nie zdawać sobie sprawy, że twoje dolegliwości fizyczne są oznakami depresji.
  • Możesz niechętnie mówić o swoich uczuciach lub prosić o pomoc.

Możesz czuć się dobrze w każdym wieku

Depresja nie jest oznaką słabości ani wadą charakteru. Może się zdarzyć każdemu, w każdym wieku, bez względu na pochodzenie lub dotychczasowe życiowe osiągnięcia. Podczas gdy zmiany w życiu w miarę starzenia się – takie jak przejście na emeryturę, śmierć bliskich, spadek zdrowia – mogą czasami wywołać depresję, nie muszą Cię ograniczać. Bez względu na wyzwania, przed którymi stajesz, wraz z wiekiem, możesz podjąć kroki, aby poczuć się szczęśliwym i pełnym nadziei, i cieszyć się życiem.

Oznaki i objawy depresji u osób starszych

Rozpoznanie depresji u osób starszych zaczyna się od poznania oznak i objawów

  • Smutek lub uczucie rozpaczy
  • Niewyjaśnione lub nasilające się bóle
  • Utrata zainteresowania towarzystwem innych lub hobby
  • Utrata masy ciała lub utrata apetytu
  • Uczucia beznadziejności lub bezradności
  • Brak motywacji i energii
  • Zaburzenia snu (trudności w zasypianiu lub zasypianie, zaspanie lub senność w ciągu dnia)
  • Utrata poczucia własnej wartości (obawy o bycie ciężarem, poczucie bezwartościowości
  • Zmniejszona zdolność ruchowa
  • Zwiększone spożycie alkoholu lub narkotyków
  • Myśli samobójcze
  • Problemy z pamięcią
  • Zaniedbywanie opieki osobistej (pomijanie posiłków, zapominanie o lekach, zaniedbywanie higieny osobistej)

Starsze osoby w depresji mogą nie czuć się „smutne”

Podczas gdy depresja i smutek wydają się iść w parze, wielu seniorów twierdzi, że wcale nie jest smutna . Zamiast tego mogą narzekać na niską motywację, brak energii lub problemy fizyczne. W rzeczywistości dolegliwości fizyczne, takie jak ból stawów lub nasilające się bóle głowy, są często dominującym objawem depresji u osób starszych.

Czy to smutek czy depresja?

Z wiekiem doświadczamy wielu strat. Strata jest bolesna – czy to utrata niezależności, mobilności, zdrowia, długoletniej kariery, czy kogoś, kogo kochasz. Żal jaki odczuwasz z tego powodu jest normalny i zdrowy, nawet jeśli uczucie smutku trwa długo.

Rozróżnienie między żalem a depresją kliniczną nie zawsze jest łatwe, ponieważ mają wiele objawów wspólnych dla obu przypadków. Istnieją jednak sposoby na ich rozróżnienie.

  • Smutek to kolejka górska, która obejmuje wiele różnych emocji i mieszankę dobrych i złych dni. Nawet wtedy, gdy nadal masz chwile rozkoszy lub szczęścia.
  • Z drugiej strony, z depresją, uczucie pustki i rozpaczy jest stałe.
  • Chociaż nie ma ustalonego harmonogramu żałoby, jeśli nie ustaje z upływem czasu lub gasi wszystkie oznaki radości – może to być depresja.

Przyczyny depresji u osób starszych

Wraz z wiekiem często spotykamy się ze znaczącymi zmianami w życiu, które mogą zwiększyć ryzyko depresji. Mogą to być:



  • Problemy zdrowotne – choroba i niepełnosprawność; przewlekły lub silny ból; uszkodzenie ciała z powodu operacji lub choroby.
  • Samotność i izolacja – życie samotnie; malejący krąg społeczny z powodu śmierci lub przeniesienia (np. dom opieki dla osób starszych); zmniejszona mobilność z powodu choroby lub utraty uprawnień do prowadzenia pojazdu.
  • Zmniejszone poczucie celu – Uczucia bezcelowości lub utraty tożsamości w związku z przejściem na emeryturę lub fizycznymi ograniczeniami aktywności, z których wcześniej korzystałeś.
  • Obawy – Strach przed śmiercią; lęk przed problemami finansowymi lub problemami zdrowotnymi.
  • Żałoba – śmierć przyjaciół, członków rodziny i zwierząt domowych; utrata współmałżonka lub partnera.

Stany medyczne, które mogą powodować depresję u osób starszych

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że problemy medyczne mogą powodować depresję u osób starszych, bezpośrednio lub jako reakcję psychologiczną na chorobę. Jakakolwiek przewlekła choroba, zwłaszcza bolesna, niepełnosprawność lub zagrażająca życiu, może prowadzić do depresji lub pogorszyć objawy depresji.

Obejmują one:

  • Choroba Parkinsona
  • Choroba serca
  • Rak
  • Cukrzyca
  • Zaburzenia tarczycy
  • Niedobór witaminy B12
  • Demencja i choroba Alzheimera
  • Toczeń
  • Stwardnienie rozsiane (SM)

Depresja w podeszłym wieku jako efekt uboczny leczenia

Objawy depresji mogą również występować jako efekt uboczny wielu powszechnie przepisywanych leków. Jesteś szczególnie zagrożony, jeśli bierzesz wiele leków. Podczas gdy skutki uboczne leków na receptę związane z nastrojem mogą dotknąć każdego, osoby starsze są bardziej wrażliwe, ponieważ z wiekiem jest mniejszy metabolizm i przetwarzanie leków.

Leki, które mogą powodować lub nasilać depresję, obejmują:

  • Leki na ciśnienie krwi
  • Środki uspokajające
  • Leki na chorobę Parkinsona
  • Tabletki nasenne
  • Leki na wrzody
  • Leki nasercowe zawierające rezerpinę
  • Sterydy
  • Leki przeciwbólowe i leki na zapalenie stawów
  • Estrogeny
  • Leki przeciwcholinergiczne stosowane w leczeniu zaburzeń przewodu pokarmowego

Demencja a depresja

Nigdy nie zakładaj, że obniżenie „jasności umysłu”  jest zwykłym znakiem starości. Może to być objaw depresji lub demencji, z których obie występują często u osób starszych. Depresja i demencja mają wiele podobnych objawów, w tym problemy z pamięcią, powolną mowę i ruchy oraz niską motywację, więc czasem trudno jest je odróżnić.

RÓŻNICE MIĘDZY DEPRESJĄ A DEMENCJĄ

Objawy depresji

Objawy demencji

Spadek jasnego myślenia jest stosunkowo szybki

Spadek jasnego myślenia następuje powoli

Nie ma trudności ze zlokalizowaniem miejsca i czasu

Następuje  dezorientacja co do czasu i miejsca; można zagubić się w znanych miejscach

Trudności z koncentracją

Trudność z pamięcią krótkotrwałą

Umiejętności językowe i motoryczne są wolniejsze, ale normalne

Pisanie, mówienie i umiejętności ruchowe są osłabione

Zauważasz lub martwisz się o problemy z pamięcią

Nie zauważasz problemów z pamięcią

Niezależnie od tego, czy spadek funkcji poznawczych jest spowodowany otępieniem czy depresją, ważne jest, aby natychmiast udać się do lekarza. Jeśli jest to depresja, to  pamięć, koncentracja i energia powrócą wraz z leczeniem. Leczenie otępienia poprawi również jakość twojego życia. W niektórych typach demencji objawy mogą być odwracalne, zatrzymane lub spowolnione.

Jak pomóc starszej osobie z depresją

Sama natura depresji zakłóca zdolność osoby do szukania pomocy. Dla osób starszych z depresją, wychowanych w czasach, gdy choroba psychiczna była mocno napiętnowana i źle rozumiana, może być trudniej – zwłaszcza, jeśli nie wierzą, że depresja jest chorobą, są zbyt dumni lub wstydzą się prosić o pomoc lub boją się stawać ciężarem dla rodzin.

Jeśli starsza osoba, na której ci zależy, jest w depresji, możesz wiele zmienić, oferując wsparcie emocjonalne. Słuchaj jej z cierpliwością i współczuciem. Nie musisz próbować „naprawić” sytuacji w jakiej się znaleźli; wystarczy być przy niej, żeby słuchać. Nie krytykuj wyrażanych uczuć, ale zwracaj uwagę na realia i dawaj nadzieję. Pomóż znaleźć dobrego lekarza, towarzysz w spotkaniach i oferuj wsparcie moralne.




Comment here