Czym jest inteligencja emocjonalna?

Inteligencja emocjonalna odnosi się do umiejętności identyfikowania własnych emocji i zarządzania nimi, a także emocji innych. Chociaż wśród psychologów panuje pewien brak porozumienia co do tego, co stanowi prawdziwą inteligencję emocjonalną, na ogół mówi się, że zawiera co najmniej trzy umiejętności: świadomość emocjonalną lub zdolność do identyfikowania i nazywania własnych emocji; umiejętność wykorzystania tych emocji i zastosowania ich do zadań takich jak myślenie i rozwiązywanie problemów; oraz umiejętność radzenia sobie z emocjami, która obejmuje zarówno regulowanie własnych emocji (Zobacz czym są emocje?) w razie potrzeby, jak i dopingowanie lub uspokajanie innych ludzi.

CZY WIESZ, ŻE:

Peter Salovey, wraz ze swoim kolegą Johnem Mayerem, przedstawił jedną z pierwszych formalnych teorii inteligencji emocjonalnej w 1990 r. Podali oni termin inteligencja emocjonalna i opisali go jako „umiejętność skutecznego rozpoznawania, rozumienia, wykorzystywania i regulowania emocji w codziennym życiu życie ”(Yale Centre for Emotional Intelligence, 2013). – zobacz jakie są podstawowe emocje!

Ich praca wywołała eksplozję zainteresowania inteligencją emocjonalną, zarówno w dziedzinie akademickiej, jak i w społeczeństwie. Sądząc po mnogości książek, badań i pytań badawczych skupionych wokół tematu, Salovey i Mayer naprawdę „uderzyli w sedno” swoją teorią.

Obecnie nie ma sprawdzonego testu lub skali inteligencji emocjonalnej, ponieważ istnieje „g”, ogólny czynnik inteligencji – fakt, który doprowadził niektórych krytyków do twierdzenia, że ​​koncepcja jest albo pobieżna, albo całkowicie nieistniejąca. Jednak pomimo tej krytyki inteligencja emocjonalna (lub „iloraz emocjonalny”, jak to czasami jest znane) cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno wśród ogółu społeczeństwa, jak i niektórych branż. W ostatnich latach niektórzy pracodawcy włączyli nawet „testy inteligencji emocjonalnej” do swoich procesów aplikacyjnych lub wywiadów, w oparciu o teorię, że ktoś o wysokiej inteligencji emocjonalnej uczyniłby lepszego przywódcę lub współpracownika. Jednak podczas gdy niektóre badania wykazały związek między inteligencją emocjonalną a wydajnością pracy, inne nie wykazały żadnej korelacji, a brak ważnej naukowo skali utrudnia rzeczywiste zmierzenie czyjejś inteligencji emocjonalnej w pracy. 

Osoba inteligentna emocjonalnie jest bardzo świadoma własnych stanów emocjonalnych, a nawet negatywności – frustracji, smutku lub czegoś bardziej subtelnego – i jest w stanie je zidentyfikować i zarządzać nimi. Ci ludzie są także specjalnie nastawieni na emocje, których doświadczają inni. Łatwo jest zobaczyć, jak wrażliwość na sygnały emocjonalne z wewnątrz i ze środowiska społecznego może uczynić kogoś lepszym przyjacielem, rodzicem, przywódcą lub partnerem. Na szczęście umiejętności te można doskonalić (Zobacz jaka jest różnica między uczuciami a emocjami?

Badania nad teorią EQ

Istnieje wiele badań nad inteligencją emocjonalną i jej przyczynami, skojarzeniami i konsekwencjami, ale istnieją trzy stosunkowo nowe badania, które przyciągnęły wiele uwagi (Sarkis, 2011):

1. Badaczka Lynda Jiwen Song i współpracownicy (2010) badali, w jaki sposób inteligencja emocjonalna i inteligencja poznawcza pozytywnie wpływają na wyniki akademickie studentów i interakcje społeczne. Odkryli, że podczas gdy IQ jest silnym predyktorem sukcesu akademickiego, EQ jest także współtwórcą. Co więcej, EQ jest istotnym czynnikiem wpływającym na jakość interakcji społecznych z rówieśnikami, podczas gdy iloraz inteligencji nie odgrywa znaczącej roli w życiu społecznym studenta.
2. Kimmy S. Kee, Peter Salovey i współpracownicy (2009) zadali fascynujące pytanie o EQ i chorobę psychiczną: Czy osoby ze schizofrenią mają znacznie niższe EQ niż osoby u których nie stwierdzono choroby psychicznej? Okazało się, że osoby ze schizofrenią rzeczywiście miały istotnie niższe EQ i osiągały znacznie gorsze wyniki w trzech z czterech testów EQ, obejmujących identyfikację, zrozumienie i zarządzanie emocjami. Ponadto słabe wyniki testów EQ były związane z wyraźniejszymi objawami schizofrenii i niższym ogólnym funkcjonowaniem.
3. Wreszcie, badaczka Delphine Nelis i współpracownicy (2009) zadali jedno z najważniejszych pytań ze wszystkich związanych z inteligencją emocjonalną w swoim artykule zatytułowanym: „Zwiększenie inteligencji emocjonalnej: (jak) to możliwe?” Zaprojektowali eksperyment, w którym dwie grupy były testowane na EQ, raz na początku badania i raz na końcu. Grupa leczona otrzymała „krótkie empiryczne szkolenie EI (cztery sesje grupowe trwające dwie i pół godziny)”, podczas gdy grupa kontrolna nie otrzymała takiego szkolenia. Pod koniec eksperymentu grupa leczona wykazała znaczące przyrosty EQ, podczas gdy grupa kontrolna nie wykazała żadnych zmian.

Te trzy badania odpowiedziały na kilka ważnych pytań i otworzyły drzwi do wielu innowacyjnych i ważnych prac wykonanych od tego czasu. Wyniki pokazały nam, że inteligencja emocjonalna jest istotnym czynnikiem naszego sukcesu, naszych relacji, jakości naszego zdrowia psychicznego i – co najważniejsze – możemy w rzeczywistości poprawić naszą inteligencję emocjonalną.

Ramy inteligencji emocjonalnej

Według Daniela Golemana istnieje pięć elementów inteligencji emocjonalnej:

1. Samoświadomość;
2. Samoregulacja;
3. Motywacja;
4. Empatia;
5. Umiejętności społeczne.

1. Samoświadomość. Zdolność do rozpoznawania emocji, które „zdarzają się”, są kluczem do EQ. Rozwijanie samoświadomości wymaga dostrojenia się do twoich prawdziwych uczuć. Jeśli oceniasz swoje emocje, możesz nimi zarządzać. Główne elementy samoświadomości to:

• Świadomość emocjonalna. Twoja zdolność rozpoznawania własnych emocji i ich efektów.
• Pewność siebie. Pewność co do własnej wartości i możliwości.

2. Samoregulacja. Często masz niewielką kontrolę nad emocjami. Można jednak powiedzieć, jak długo trwa emocja, stosujemy szereg technik łagodzenia negatywnych emocji, takich jak gniew, lęk lub depresja. Niektóre z tych technik obejmują przekształcanie sytuacji w bardziej pozytywnym świetle, długie spacery, medytację lub modlitwę. Samoregulacja obejmuje

• Samokontrola. Zarządzanie destrukcyjnymi impulsami.
• Solidność. Utrzymanie standardów uczciwości i uczciwości.
• Sumienność. Biorąc odpowiedzialność za własne wyniki.
• Zdolność adaptacji. Obsługa zmian z elastycznością.
• Innowacja. Otwartość na nowe pomysły.

3. Motywacja. Motywowanie się do jakichkolwiek osiągnięć wymaga jasnych celów i pozytywnego nastawienia. Chociaż możesz mieć predyspozycje do pozytywnego lub negatywnego nastawienia, możesz z wysiłkiem i praktyką nauczyć się myśleć pozytywniej. Jeśli złapiesz negatywne myśli w miarę ich pojawiania się, możesz je przeformułować w bardziej pozytywny sposób – co pomoże ci osiągnąć swoje cele. Motywacja składa się z:

• Napęd osiągnięć. Twoje nieustanne dążenie do poprawy lub spełnienia standardu doskonałości.
• Zaangażowanie. Dostosowanie do celów grupy lub organizacji.
• Inicjatywa. Przygotowując się do działania w oparciu o możliwości.
• Optymizm. Ciągle realizując cele pomimo przeszkód i niepowodzeń.

4. Empatia. Umiejętność rozpoznawania, jak ludzie się czują, jest ważna dla osiągnięcia sukcesu w życiu i karierze. Im bardziej umiejętnie rozpoznajesz uczucia za sygnałami innych, tym lepiej możesz kontrolować wysyłane przez nich sygnały. Empatyczna osoba przoduje w:

• Orientacja na usługi. Przewidywanie, rozpoznawanie i zaspokajanie potrzeb klientów.
• Rozwijanie innych. Wyczuwanie tego, co inni potrzebują do postępu i wzmacniania ich umiejętności.
• Wykorzystanie różnorodności. Kultywowanie możliwości poprzez różnych ludzi.
• Świadomość polityczna. Czytanie prądów emocjonalnych i relacji władzy w grupie.
• Zrozumienie innych. Rozpoznawanie uczuć za potrzebami i pragnieniami innych.

5. Umiejętności społeczne. Rozwój dobrych umiejętności interpersonalnych jest równoznaczny z sukcesem w życiu i karierze. Dziś, niemal każdy ma atychmiastowy dostęp do wiedzy technicznej. Zatem „umiejętności ludzi” są teraz jeszcze ważniejsze, ponieważ musisz posiadać wysoki EQ, aby lepiej zrozumieć, wczuć się i negocjować z innymi w globalnej gospodarce. Do najbardziej przydatnych umiejętności należą:

• Wpływ. Posiadanie skutecznej taktyki perswazji.
• Porozumiewanie się. Wysyłanie jasnych wiadomości.
• Przywództwo. Inspirujące i przewodnie grupy i ludzie.
• Zmień katalizator. Inicjowanie lub zarządzanie zmianą.
• Zarządzanie konfliktem. Zrozumienie, negocjowanie i rozwiązywanie sporów.
• Budowanie obligacji. Pielęgnowanie relacji instrumentalnych.
• Współpraca. Praca z innymi w kierunku wspólnych celów.
• Możliwości zespołu. Tworzenie synergii grupowej w dążeniu do wspólnych celów.

Jakie czynniki odgrywają rolę, gdy ludzie o wysokim IQ zawodzą, a ci o niskim IQ odnoszą sukces?

O tym, jak dobrze radzisz sobie w życiu i karierze, decydują zarówno IQ jak i EQ (IQ nie wystarczy; Liczy się również EQ). W rzeczywistości psycholodzy ogólnie zgadzają się, że wśród składników sukcesu, IQ liczy się na około 10% (co najwyżej 25%); reszta zależy od wszystkiego innego – w tym EQ.

Badanie absolwentów Harvardu w dziedzinie biznesu, prawa, medycyny i nauczania wykazało ujemną lub zerową korelację między wskaźnikiem IQ (wyniki egzaminu wstępnego) a późniejszym sukcesem zawodowym.

Dlaczego ważne jest rozwijanie umiejętności inteligencji emocjonalnej?

Umiejętność zrozumienia swoich emocji ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia tego, co doprowadzi do rozkwitu i lepszego funkcjonowania. Dzieje się tak dlatego, że jako ludzie mamy tendencję do bycia wysoce emocjonalnymi i społecznymi stworzeniami.

Bycie inteligentnym emocjonalnie pomoże nam komunikować się z innymi i wchodzić z nimi w interakcję, zwiększyć wydajność w pracy, poprawić umiejętności komunikacyjne, stać się bardziej odpornym, ale nie tylko. Okazuje się, że wysoki poziom inteligencji emocjonalnej może sprawić, że odniesiesz sukces w każdym aspekcie swojego życia.